Het mag niet meer en daarom zeg ik: gelukkig nieuwjaar! Dat 2010 maar net zo mooi mag worden als 2009 (voor ons althans). Als ik al die nieuwe koppies weer zie rondlopen bij de club, word ik daar vrolijk van. Het gaat gewoon door, ieder jaar weer. Heb de eerste klanken van de nieuwe Jubal-show mogen horen en die zijn niet te begrijpen. Het stemt mij gerust en tevreden, want zo gaat het elk jaar en we weten waar het ,ondanks dat , tóch toe kan leiden. Die drummers zijn helemaal gek, die staan zich elk weekend uit de naad te werken voor het indoor percussion circuit. Ze doen allemaal erg ‘low key’ over wat het gaat worden, maar ik heb zeer hoge verwachtingen. (Bij deze ben ik de druk dus aan het opvoeren.) Ook de dames gaan lekker. Je hoort ze niet, je ziet ze niet, maar ze zijn er wel! In Waalwijk hebben ze het goed gedaan. En dus ben ik nu echt, echt, echt, van plan om te gaan kijken naar deze twee mooie projecten van onze 99-jarige club.

Het valt niet te ontkennen dat het schrijven van columns in deze tijd van het jaar een lastige exercitie is. Ik zit een beetje terug te klikken in oude columns (ga ook alweer m’n zesde jaargang in) en het is ieder jaar hetzelfde; klagen over een gebrek aan nieuws om vervolgens de kruimels bij elkaar te vegen en uit te vergroten. Ik ken mijzelf inmiddels. Maar ik zeg maar zo, beter ‘iets’ dan ‘niets’ en ik weet dat het gewoon een kwestie van tijd is. Het trekt vanzelf waar aan. Dus mensen; geen ongeruste mailtjes meer. Ik stop er niet mee, mijn inspiratie is ook niet op, ben ook niet depressief, ook niet verhuisd naar de andere kant van de wereld. Ik ben gewoon ‘alive and kicking’, enthousiast en gezellig als altijd. Ik blijf graag schrijven. En het mooie is, ik heb alweer twee alinea’s gevuld, zonder iets te zeggen. Wat een vak hè?

Overigens mag ik met mijn AP’s niet inslapen, want ik word links en rechts ingehaald! De concurrentie rukt op. Onze collega’s uit Hilversum hebben namelijk een nieuwe rubriek toegevoegd aan hun vernieuwe site: een blog! Ja ja, ze bestaan nog anno 2010. Tegenwoordig komen we niet verder dan de 140 tekens van Twitter en de nietsnutterige berichtjes op Facebook (‘ik lig op de bank’), maar in Hilversum gaan ze de blog nieuw leven in blazen. Leuke verhaaltjes over het reilen en zeilen binnen de club. Grappig en gedurfd, want Beatrix is in zijn communicatie naar buiten (bijna) altijd uiterst correct. Alles is prachtig, de collega’s zijn allemaal geweldig en de muziekwereld is mooi. Zelden een kritische noot. Nu komen er blogs, en blogs kenmerken zich toch door ‘de eigen mening’. Ik kan niet wachten, ben benieuwd hoever de grens wordt opgezocht. Vervelende berichten gaan we niet lezen op de Beablog, die voorwaarschuwing krijgen we alvast mee. Prima, als het maar niet te veel van die nietszeggende niemanddalletjes worden, want dan is de lol er snel af. Het moet wel ergens over gaan. En liever ook niet van die kwijlerige stukjes dat de drempel om lid te worden écht, écht, écht niet te hoog is, dat je direct als een lid van de familie wordt opgenomen en dat je de tijd van leven krijgt bij het mooiste, beste, grootste, leukste corps...... Dat weten we onderhand wel. Als schrijver van de Beablog moet je minstens één maal per jaar op het matje worden geroepen bij het bestuur, anders heb je je doel niet bereikt. (Of je gaat gewoon zelf in het bestuur, kom je op je eigen matje.)

Minder vredelievend gaat het er aan toe op de website van korpsmuziek-minnend Nederland: korpsmuziek.nl Openlijke ruzie’s tussen de normaal zo brave traditionelo’s worden op deze website in alle openbaarheid uitgevochten. De identiteitscrisis die ons wordt aangepraat, is het voer voor alle verhalen. En dan in het bijzonder het project ‘ Taptoe Totaal’ (ik kan het woord al niet meer horen) dat muziekfestivals moet verlossen van zijn stoffige imago. De ruzie gaat nu over het feit wie Taptoe Totaal heeft bedacht. De Stichting Combinatie van Korpsen (de taptoe-multinational van Nederland)heeft het idee gestolen van het Showkorpsen Overleg (de 25 ‘beste’ showkorpsen van Nederland, ja, Jubal zit daar ook in). En het gaat lekker over en weer met allerlei interne details die niemand begrijpt. En de redactie van Korpsmuziek? Die plaats alles één op één op de site, waardoor je totaal niet weer weet wat opinie is en gewoon nieuws. Ik heb nog overwogen om een verzonnen verhaal in te sturen dat de leden van KenG stinken, de muzikanten van Adest Musica playbacken en de Pasveerders beter blazen dan zuigen. Kijken of deze onzin ook integraal op de site zou worden geplaatst? Waar is de check? Waar is de controle? Deel je verhalen duidelijker in. Opinie, interview, nieuws en (gecontroleerde) ingezonden stukken. Dan weet je als lezer waar je aan toe bent. Nu word je nietsvermoedend in een onbegrijpelijke vete gesleurd waar geen touw aan vast te knopen is.

De organisator van taptoes, de multinational Stichting Combinatie van Korpsen heeft geprobeerd om de gemoederen wat te bedaren en organiseerde daarom een grootse nieuwjaarsreceptie mét een congres. (U weet wel; die evenementen waar je met meer vragen weggaat dan dat je aankwam.) De belangstelling was groot, ik geloof dat er 476 afvaardigingen van korpsen aanwezig waren. Er werden diverse ‘workshops’ gegeven door boeiende sprekers om nog maar eens uit te leggen hoe het nu écht zit en wat de plannen zijn voor de toekomst. De ‘grote open deuren show’ werd weer ten volle verspreid en iedereen zat weer ademloos te luisteren. “Samenwerken op alle fronten in de wereld van show en muziek is nodig om een vuist te maken.” Yes, tjakkaa!!!!!!! Of deze: “Onze hobby is een belangrijk stuk jeugdwerk.” Wow, hoe kom je erop! Wat ontzettend jammer dat ik deze inspirerende workshop wegens mijn drukke bezigheden heb moeten missen. Tot slot stopt de SCVK nog een paar veren in den eigen achterwerk. (Onder het motto: als anderen het niet doen, doen we het zelf wel.) We mogen de rol van de SCVK ‘met een marktaandeel van 75 procent niet onderschatten.’ Met andere woorden: waag het eens om daar met eigen initiatieven verandering in te brengen, u zeit gewaarschuwd! Een beetje arrogantie is deze club al jaren niet vreemd.

Kortom, we zijn het jaar goed begonnen met z’n allen. Wie schrijft die blijft!

a.p.