Oliebollen bij de hand? Champagne in de aanslag? Ga er dan maar eens lekker voor zitten. Het overzicht der overzichten is vers van de pers en speciaal voor jou, vaste AP-lezer, geschreven. Net als vorig jaar kom ik met de tien best gelezen AP-tjes van het afgelopen jaar. Ik ben best trots op het grote aantal mensen dat deze rubriek heeft weten te vinden in 2009. Vergeleken met de echte mensenwereld valt de hoeveelheid ‘klikjes’ natuurlijk wel mee, maar we hebben het hier wél over een nichemarkt van hooguit een paar duizend ‘diehard followers’. Jammer is verder dat ik het record van vorig jaar niet heb kunnen verbreken, maar daarover later meer. Tot slot wil ik iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om te reageren op één van m’n columns. Leuke, boze, verdrietige, grappige, rare, mooie reacties; ze zijn allemaal even welkom! Ik wens jullie veel plezier en een hoop ‘Oh ja’-momenten toe!

10. Beabeenham (2228)

Het was een mooie zomeravond in Hilversum waar ik kon genieten van een aantal muziekkorpsen en een groot aantal vette hamburgers en broodjes beenham. Het Media Muziek Festival, georganiseerd door Beatrix, is altijd leuk en gezellig en dat gold zeker voor de laatste editie. Had m’n zakken redelijk vol na een avondje pret. De recensies van de korpsen werden zoals gebruikelijk niet door iedereen gewaardeerd. Mijn kritiek op Pasveer dat ze hun show veel te ver achter op het veld opvoerden, werd afgedaan als onjuist en gezeur. Tot een Pasveerder ronduit toegaf dat ze inderdaad verder naar achteren opgesteld stonden dan normaal. Toch nog gerechtigheid, AP is niet helemaal gek natuurlijk.

9. Nog een keer (2772)

De oorsprong van deze column ligt in de column van de week daarvoor. Ik schreef een verhaal over taptoe ’s Hertogenbosch en de rapen waren gaar, daarover later mee. Ik besloot ‘t daarom eens over een hele andere boeg te gooien, hetzelfde evenement nog eens te beschrijven, maar nu met de ‘niets dan lof’-pen. Iedereen alsnog tevreden, was mijn gedachte. Nou, mooi niet! Mensen trapten er niet in en konden er in sommige gevallen niet om lachen. Of ik hier onmiddelijk mee wilde ophouden en gewoon weer die andere, kritische pen wilde pakken. En zo geschiedde…

8. Winnaars en Verliezers (2981)

Zeer heftig werd er gereageerd op mijn verhaaltje over de DCN-finals, twee weken voor de DCE-finals. Natuurlijk neemt de stress en spanning in die periode van het jaar toe, maar sommige reacties waren wel zeer oververhit. Ik moest excuses aanbieden, ik moest dit, ik moest dat. In het echt moet ik natuurlijk helemaal niets. Oh ja, ik had ook weer eens geen ‘respect’. Kom met dat woord en de jeukbulten komen spontaan op. Overigens valt me op dat mensen die over ‘respect’ beginnen, meestal zelf een vrij respectloze reactie geven. De DCN-finals gaven gewoon een mooi beeld van het drumcorps-niveau in Nederland; soms best goed, soms heel erg slecht en dat vindt niet iedereen leuk om te lezen. En wie nou op dat parkeerterrein nog muziek maakte? We zullen het nooit helemaal zeker weten.

7. Finals 2009 (2986)

Hét evenement waar elke drumcorps-fan een jaar naar uitkijkt: de DCE-finals, dit jaar opnieuw in Kerkrade met opnieuw supermooi weer! Jubal won en dus maakte me de rest eigenlijk geen bal meer uit. Voor de vorm toch nog maar een column geschreven, want -eerlijk is eerlijk- de DCE Finals waren wederom van een uitzonderlijk hoog niveau en zeer goed georganiseerd. Ik eindigde mijn verhaal met de stellige woorden dat ‘een winnaar altijd gelijk heeft’. Dit werd aardig opgevolgd, want er was weinig kritiek op het verhaal over de DCE Finals. Geen kritiek ook op Juliana, maar louter lovende woorden, dus dat scheelt al snel tien boze reacties. Ben benieuwd naar volgend jaar, het wordt vast weer een geweldige dag.

6. VIP in Leeuwarden (3001)

Over een geweldige dag gesproken! Lachen was dat, een weekendje met de mannen naar Leeuwarden, lekker de bloemetjes buiten zetten, we waren immers toch ver van huis. Als VIP werden we ontvangen op Taptoe Leeuwarden, een evenement met internationale allure, zelden –misschien wel nooit- op zo’n mooie taptoe geweest! We zaten er warmpjes bij, ik overdreef een beetje over het klasseverschil tussen de VIP’s en het gewone volk. Iets wat uiteraard niet door iedereen werd begrepen. Het respect-gezeur kwam dus ook weer om de hoek kijken. De deelnemende korpsen waren van wisselende kwaliteit, maar dat maakt het alleen maar leuker. Hoogtepunt: Floraband, dieptepunt: Drumspirit. Maar al met al een zeer geslaagde avond waar ik graag nog een keer terugkom, wel als VIP natuurlijk.

5. Vooruitblikken (3071)

Zo net voor de zomerstop was het een mooi moment om vooruit te blikken. Met het WMC achter de rug en de drumcorps-wedstrijden voor de boeg, viel er genoeg te bespreken. Juliana had het goed gedaan in Limburg, de vraag was natuurlijk of ze dat vol konden houden voor de belangrijke septembermaand. We weten allemaal hoe het is afgelopen. Ja dus. Ik bedoelde het allemaal goed, zoals altijd, maar men wenste mij vooral een lange tijd in Spanje toe. Ook goed! Oh ja, er werd smakelijk gelachen om ‘middenmoter’ Jubal (om over Beatrix nog maar te zwijgen). We weten allemaal hoe het afgelopen is.

4. Huizen (3374)

De tweede DCN contest van het seizoen vond plaats in Huizen, een plek waar ik al sinds begin jaren tachtig kom, dus waar ik zeer goede herinneringen aan heb. Ook tijdens de laatste editie heb ik me prima vermaakt. Was erg verrast door Con Spirito en Jong Holland. De complimentjes werden gewaardeerd. Avalance vond ik een stuk minder, maar dat mocht niet geschreven worden. Ook ging iemand me nog uitleggen wat PR was en dat Jubal moet oppassen geen optredens meer te krijgen door dit soort stukjes. Lachen was dat.

3. Lekker Stout (3570)

Een opvallende nummer 3, al zeg ik het zelf. Eerlijk gezegd alweer vergeten, het is ook een column van bijna een jaar geleden. Hij ging over de winterguard-show van The Pride. Zonder ‘m ook maar één keer gezien te hebben, wist ik er toch heel wat alineaatjes aan vuil te maken. Er werd gezoend, heftig gezoend in die show van The Pride. Ook was er gedoe met de organisatie over het aantal leden, diskwalificatie, blablabla. Erg vermakelijk allemaal, maar voor mij nog steeds een raadsel waarom deze column zo hoog is geëindig. Misschien toch door al dat gezoen.

2. WMC (3775)

Mijn column over het meest overschatte muziekevenement van Nederland, het WMC (met de W van Waardeloos) leverde heel veel reactie op én een prachtige tweede plaats in deze onvolprezen top 10. De fouten stapelden zich op tijdens de laatste editie van dit dorpsfeest van wereldformaat, ik schreef het op en heel veel mensen waren het met me eens. Niet iedereen overigens. De echte WMC-fans blijven plagerig benadrukken dat het WMC meer publiek trekt dan DCN en DCE, ‘dus dat zegt genoeg’. Geen speld tussen te krijgen, maar dat is voor mij geen argument. Ik ken wel meer evenementen waar tienduizenden mensen op af komen (van voetbal tot kerstmarkt), maar waar ik nog niet dood gevonden wil worden. Natuurlijk gaven de critici me gelijk (ze konden niet anders) dat er bij Jubal de ene blunder na de andere werd gemaakt, maar om vervolgens het hele evenement af te kraken? Dat kon dus echt niet. Oke dan, voor ééns en voor altijd. Ik zal geen kans onbenut laten om het WMC kritisch te blijven aanpakken. Dat kan ook absoluut geen kwaad lijkt me zo. En het mooiste: de heren en dame (die inmiddels ook alweer weg is) trekken zich er toch niets van aan.

1. Taptoe ’s Hertogenbosch (5375)

Helaas, ik heb het record van 2008 niet kunnen verbreken. Toen werd er ruim 5800 geklikt op een column over ‘de echte uitslag’, met dank aan het vertaalprogramma van Google, waardoor ook veel boze Engelsen los gingen op mijn kritische verhaal over de Engelse winnaar van de DCE finals 2008. Maar toch, een mooie eerste plaats met bijna 5400 klikjes voor Taptoe ’s Hertogenbosch. Waar het aan gelegen heeft? Geen idee! Misschien was het m’n definitieve doorbraak in de traditionele wereld, en dan vooral de traditionele wereld van de subtoppers die mij nog niet kenden. Ze waren behoorlijk verbolgen over mijn denigrerende woorden met als ‘absoluut dieptepunt’ het ‘exotische drankje-vergelijk’. (Op de melodie van Copa Cobana: “Here name was Cornu, Cornu Copiae”.) Nog even voor het historisch besef. De taptoe in kwestie vond een paar maanden voor het WMC plaats, dus de meeste leden van deelnemende muziekkorpsen konden niet zoveel meer hebben. Zo’n 150 reacties leverde het op, veelal boze, verbolgen reacties. Hoe durfde ik iets kritisch te schrijven, of nog mooier, hoe durfde ik over een bepaald korps niets te schrijven. En ik had toch echt het idee dat ik vooral een gezellig verhaaltje had geschreven over één van de mooiste taptoes van het jaar. Ach ja, ik weet zo langzamerhand hoe het werkt. Mensen lezen wat ze willen lezen, complimenten worden overgeslagen. De mooiste reactie van 2009 komt ook uit deze column. Of ik tijdens een taptoe nooit meer een biertje wil gaan halen, want dan mis ik belangrijke optredens waar ik dan niet over kan schrijven. Helaas, ik zal m’n best gaan doen, maar ik vrees dat dat ook in 2010 niet gaat lukken.

Fijne jaarwisseling, op naar 2010: Jubal 99 jaar!!!!!

A.P.

p.s. De bezoekersaantallen tussen haakjes zijn van 28 december.