Chaos in het Parkstad-stadion

10 juli 2005

AP

De jasjes van deze editie zijn bruin. Hippe, linnen jasjes, helemaal leuk. Gedragen door de bobo’s van het WMC. Toch gingen er zaterdag aan het einde van de middag verdacht veel bruine jasjes uit. Zwetende voorhoofden, druk gebarend, heen en weer lopend. Ik kon het allemaal zien vanaf het veld, ben er eens lekker voor gaan zitten. Ik voelde het, hier is iets aan de hand! In de catacomben van het Roda JC stadion is het één grote chaos. En het duurt en duurt en duurt…..Is dit die professionele WMC-organisatie waar iedereen altijd de mond van vol heeft? Al bijna een half uur staan al die arme muziekverenigingen de tijd te doden met oneindig lange marsen, als de speaker het woord neemt. Tja, die nieuwe corpstyle-class is toch allemaal wat lastiger dan aanvankelijk gedacht. De puntentelling laat nog even op zich wachten, hups nog maar een mars. Het publiek, bestaande uit tachtig-plussers, klapt zich de blaren op de handen. Maar dan klinkt eindelijk, na bijna een uur, de WMC-tune (de dodenmars is er niets bij) en daar komen de heren, in een soort processie-tocht met grote stappen achter elkaar naar het podium. Kris kras door alle klassen en stijlen heen worden punten uitgedeeld, publieksprijzen, mars zus, show zo. Die Thaien zijn de absolute winnaars van de dag, toch wordt het rondje rond het veld beloond met de gouden pauk, het zal allemaal wel. Eind goed al goed? Neehoor, want wat ging er nou fout in die catacomben van het Parkstad-stadion? Nou, van alles… en we geven de schuld aan de computer, die spuugde allerlei berekingen uit, waar geen touw meer aan vast te knopen was. En ook na de “officiële” uitslag klopt er nog steeds geen snars van. In het juryrapport lezen we bijvoorbeeld dat we op een bepaald onderdeel 152,5 punten hebben gehaald. Leuk, maar het maximaal haalbare is 150. Vreemd dus. Eerlijk als Juballers zijn wordt dat via, via aangekaart. “Daar horen we nog wel wat van”, roept iemand. En inderdaad, de voorzitter krijgt zondagochtend een telefoontje. Duizend maal excuses, maar die vervelende software heeft fouten gemaakt en dus gaan we twee puntjes achteruit. Dat geldt voor iedereen. “Bedankt dat jullie dat zagen, anders was dit de weken erna nog vaker fout gegaan.” We krijgen tien vrijkaartjes om het goed te maken. Vier jaar lang heb je tijd om een juryteam samen te stellen. Vier jaar lang heb je de tijd om goede juryreglementen te bedenken. Vier jaar lang heb je de tijd om goede software uit te zoeken. En vier jaar lang heb je de tijd om het allemaal te testen. En wat gebeurt er? We worden op de eerste zaterdag gebruikt als proefkonijnen. Geen goede lijnen op het veld? Bedankt voor de tip, we gaan het vannacht in orde maken. Mensen van de organisate verzekeren mij dat er het eerste weekend altijd van alles misgaat. Prima, ik stel voor dat we het eerste weekend dan maar afschaffen. Gaat het voortaan gelijk goed. Vier jaar lang hebben wij er naartoe geleefd, zaterdag 9 juli was de grote dag. Het Wereld Muziek Concours in Kekrade. Roep het… en iedereen schiet in de stress. Honderden supportersbussen, speciale WMC-t-shirts, kortom WMC-koorts bij Jubal. En dan krijg je dit? We zullen het ermee moeten doen, want terugdraaien kan al helemaal niet. Net als de uitslag, hij viel toch weer wat tegen. En dus gaan we het volgende doen. Eind augustus hebben we het nazomer-camp, vanaf dan gaan we ons niet meer richten op de DCE-finals. Nee, het nazomer-camp staat in het teken van de totale focus op het WMC 2009. We kunnen er immers niet vroeg genoeg mee beginnen, die negentig punten-grens moet toch ooit weer gehaald kunnen worden. Deze uitslag is een enorme stimulans om keihard te werken. Op onze lauweren rusten is er niet meer bij, zoals we vooral de laatste weken veel te veel hebben gedaan. Dat ligt maar bij het zwembad, drinkt een stuk in zijn kraag, maar presteren op het WMC, ho maar. We hebben het gewoon laten versloffen, we hebben het door onze vingers laten glippen. En dan nog een ander pijnlijk puntje. Dat Beatrix oppermachtig is, weten we natuurlijk al jaren, maar nu gaan ook de overige Oranjes zich ermee bemoeien. Juliana heeft gepiekt op het WMC, gelukkig dat Johan Friso zaterdag niet meedeed, anders waren we volledig ingemaakt door de Koninklijke familie. We kunnen een paar dingen doen, of we wijzigen onze naam in Maxima drum & bugle corps, of we sluiten ons aan bij het Republikeins genootschap. Zo kunnen we volledig ten strijde trekken tegen de monarchie met als absoluut doel de opheffing van alle organisaties en verenigingen die een koninklijke naam dragen. Tot slot nog even de score van de Blue Devils. Ik had gerekend op 100 of meer. Het werd een flauwe 95 en een beetje. Jubal 86 en nog wat… Dat is slechts 9 punten verschil met de Devils, zijn wij zo gegroeid? Uitgaande van deze uitslag horen wij gewoon bij de top van DCI. Ik zeg; de opsteker van de dag. Ik hoop écht niet, dat er nog een korps boven de Devils uitkomt, want dan heeft het WMC definitief bij mij al z’n credits verspeeld. Toch zal het KenG wel weer lukken. Maar dat mag je volgens de kenners weer niet met elkaar vergelijken, omdat zij in een andere klasse uitkomen. Flauwekul, aan het einde van de dag worden ook alle klassen op een hoop geveegd voor de dagprijs.(Was interessant geweest als Devils en KenG op één dag hadden gezeten.) En op de WMC-site wordt ook al een algemene ranglijst gemaakt, waar ook alles bij elkaar wordt gevoegd.(Is inmiddels aangepast red.) Dusssss... Het wordt weer hetzelfde liedje, net als de editie 2009. Hoe zal het in 2009 gaan verlopen? Gewoon zoals als het al eeuwen verloopt, het WMC blijft het WMC. KenG weer kampioen en alle toppers, ondanks de loting, toch weer allemaal in het laatste weekend. Een ding verandert wel, de jasjes… Ik gok op oranje jasjes, om Jubal weer een beetje tegemoet te komen. Leve het WMC, hoezee, hoezee, hoezee!!! a.p. (bestaat precies één jaar)