maandag 6 augustus 2018

Vandaag is het vroeg opstaan want we willen een groot gedeelte van de dag repeteren. Om 09:00 uur vertrekken de bussen naar Patriots Park. De training wordt eventjes onderbroken door een flinke regenbui maar er worden grote stappen gezet. Je ziet de show steeds beter worden omdat de leden ook steeds beter worden. Craig Myers, die tijdens deze tour extra stafflid voor de pit is, steekt zijn bewondering voor de spelers niet onder stoelen of banken. Hij is er trots op hoe ze in zo’n korte tijd gegroeid zijn.

De lunch wordt per minivan naar de repetitielocatie gebracht en ondertussen gaan de mannen van de supportstaff aan de slag met de decors. De decors mogen namelijk nu al neergezet worden bij de achterkant van het stadium. Dat scheelt in ieder geval vanavond weer tijd! Na het opbouwen en neerzetten worden ze nog extra verzwaard met stenen om omvallen te voorkomen. Aan de voorkant staat inmiddels ook de boosterstand opgebouwd. Hier zijn Johan en Ellen de drijvende krachten achter deze tour. Wanneer er een Amerikaan langskomt die Jubal in een voorgaande tour ook al gezien heeft, dan weet onze lopende encyclopedie Johan vaak nog in welke plaats, in welke kleur T-shirt en wat voor het weer was te vertellen.

De instrumententruck gaat weer terug naar het trainingsveld en de rest gaat terug naar de slaaplocatie.

Rond half vijf komen de leden terug van de repetitielocatie. Verhitte gezichten en doorweekte shirtjes. Het is drukkend warm geweest op het veld.

Er is weer een heerlijke maaltijd door de kookploeg bereid. Maar op het moment dat we dinner met z’n allen buiten willen gaan eten, moeten we naar binnen vluchten want het begint te stormen, onweren en heel flink te regenen. De nodige zaken worden snel naar binnen gehaald en we wachten af tot de bui over is.

We zullen toch geen “rain-out” gaan krijgen? In het stadium worden de wedstrijden tijdelijk stilgelegd. Na een tijdje komt het verlossende antwoord. De prelims gaan gewoon door! Later dan dus in eerste instantie gepland was, vertrekken we onder politiebegeleiding naar het Ames Field Stadium. Er wordt heel relaxed maar heel gedreven aan de warming up begonnen.

Leden worden gemotiveerd door hun staffleden, die hier als lid ook op het veld hebben gestaan. Het is mooi om te zien hoe ervaringen uit het verleden overgebracht worden op de volgende generatie.

Aangekomen bij het stadium begint het te kriebelen. De tribune zit afgeladen omdat we vanavond het laatste corps op het veld zijn. Inmiddels zijn er ook de nodige Nederlanders in Michigan City aangekomen om Jubal een hart onder de riem te steken en naar grotere hoogten te schreeuwen.

On the field……..JUBAL!!!!!!!!!!!

De leden performen en draaien hun beste show tot nu toe op Amerikaanse bodem. Wat een geweldig gevoel. Het publiek geniet en geeft aan het einde een staande ovatie. Met een tevreden gevoel loopt het corps het veld af. Gelukkig wordt deze show vandaag meer dan 3 punten hoger bejureerd dan in alle voorgaande contesten.

Bij terugkomst wordt eenieder nog getrakteerd op schepijs en slagroom wat heel erg gewaardeerd wordt. Rond 00:30 uur is het lights out.

Morgen Open Class Finals.