Wat doen we onszelf ieder jaar toch weer aan! De laatste show die ik van Jubal mocht zien, was op die gedenkwaardige zwoele avond in Kerkrade. Wat een spektakel, wat een show, wat een kampioenschap! Maar die prachtshow, met alle toeters en bellen, is direct na Kerkrade in de prullenbak gemieterd. Tot ziens, het was een mooi seizoen! Zo gaat dat bij drumcorps. Ruim een half jaar later zie ik Jubal opnieuw, met de nieuwe show ‘Clockwork Orange’. 30 april 2010 in Zoetermeer. Met de gedachte van finals nog dichtbij me, hoop ik op een poenerige Rolex, maar voorlopig is het niet meer dan een matig tikkende neppert uit Taiwan. Ik weet het, het komt allemaal weer goed. De staf lacht me uit: “In september sta je weer op de banken te juichen en te janken.” Klopt, maar voorlopig moet ik weer bijten in een zure appel en dat vind ik heel vies.

Het concert ’s ochtends bij het stadhuis ging nog wel. Er zijn koninginnedagen geweest dat het slechter ging, er zijn ook koninginnedagen geweest dat het veel beter ging. Laten we het dus maar even houden op een ‘gemiddelde’ start van het seizoen. De muziek is vrij onherkenbaar en ingewikkeld, wat dat betreft heeft de staf de lat hoog gelegd. Ik weet dat ons instructieteam geen zin heeft in truttige musical-deuntjes, hoeft voor mij ook niet, maar zo af een toe ‘een kapstokje van herkenbaarheid’ kan geen kwaad. ‘Rock Around the Clock’ komt wel voorbij, duurt in totaal 8 tellen en dan hebben we het weer gehad. Ach, ik word oud, laten we het daar maar op houden. Het draait al lang niet meer om lekkere nummertjes, waarbij de massaliteit én kwaliteit tot uiting komt. Nee, het gaat om een concept, een projectmatige kijk op een thema waar alles met elkaar samenhangt...of zoiets. Laat staan dat het publiek het doorheeft. Je kon de vraagtekens weer massaal aflezen van de gezichten. Eén troost: de burgemeester vond het ge-wel-dig!

Overigens zie ik wel een vette brass, wat mij tijdens camp ook al is opgevallen. Het is luid, zuiver en warm, drie mooie ingrediënten voor een veelbelovend seizoen. Fijne chord progression ook. Het percussion worstelt nog zichtbaar met de achterstand die ze hebben opgelopen door het indoor-verhaal. Als je het nu aan mij vraagt? Leuk zo’n indoor-percussion, ik was razend enthousiast, maar het is voor die jongens toch te veel in korte tijd. Misschien maar even een jaartje overslaan, ook gezien het drukke jubileumjaar in 2011. Het corps is duidelijk in de war dat de slagwerkers voor het eerst in misschien wel tien jaar achterlopen op de rest. Nou komt dat echt wel goed, want die jongens balen er zelf ook van en zullen er alles aan doen om de schade in te halen, maar het is weer die zure appel die ik zo graag zou willen overslaan. De guard is trouwens echt goed bezig, zag ze in Zoetermeer ‘warming-uppen’ en was best onder de indruk. En wie dacht: “wat een saai en somber uniform?” Klopt, vond ik ook, maar het echte uniform is in de maak en beleeft z’n primeur waarschijnlijk in Middelburg.

Over uniformen gesproken. Ja, ik vind het nieuwe uniform van Beatrix erg mooi. Heb nogal wat mailtjes gehad van mensen die dat kennelijk graag van mij willen weten. Nou, ja dus, erg fraai! Misschien wel het mooiste ooit. Leuk ook die presentatie met die rook en die muziek. Zag van de week wel een foto van de sopraan-line, de witte broeken zaten niet echt heel flatterend, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Iets meer model en pasvorm kan geen kwaad. Die lichtblauwe streep op de broek is briljant gevonden, misschien een leuk ideetje voor ons nieuwe uniform voor volgend jaar? Oh? Krijgen we ook zo’n streep? Na-apers! Nu Juliana nog, ik heb begrepen dat die later dit jaar ook met een nieuw uniform komen. Dat wordt pas echt tijd, voor mijn gevoel lopen ze al twintig jaar in dat pakkie. Ben benieuwd!!!!!

Terug naar Koninginnedag: taptoe Zoetermeer, vorig jaar kon het niet doorgaan vanwege die idioot in z’n Suzuki Swift. Afgelopen vrijdag was de herkansing met een fijn deelnemersveld met onder andere Harpe Davids, Con Spirito uit Joure, de Rijnmondband, Jubal en Beatrix (op de tribune). De organisatie had uitgepakt met een grote tribune op de markt. Na de zomerse dagen de afgelopen week was het effe doorbijten. Gelukkig was het droog, maar met de wind en de ondergaande zon waande het publiek zich in Siberië. Na de opening waarbij alle korpsen werden voorgesteld en de burgemeester benadrukte hoe fijn koninginnedag toch is, kon de show beginnen. Harpe Davids mocht beginnen, een soort malletband, dus alleen gepingel en getrommel en geen getoeter. Tja, het is maar waar je van houdt. Ik hoorde een paar aardige deuntjes voorbij komen, het tempo ligt best hoog, knap! Verder mis ik de power, misschien zou pitversterking met wat lage bas-tonen een welkome aanvulling zijn. Harpe Davids is wel uniek in zijn soort, op zich al iets om trots op te zijn.

Con Spirito ben ik eens goed voor gaan staan, een potentiële concurrent in de dop? Nou…. nog even niet. Ze spelen dezelfde muziek als vorig jaar, dan verwacht je toch een powerhouse, zeker met die prachtige nieuwe toeters. Helaas, het kwam er niet lekker uit. Misschien kwam het door de onzekerheid van de nieuwe showfiguren. Mister Bojangles werd wel netjes uitgevoerd, maar mist nog wat emotie. Verder ontzettend veel individuele kwaliteitsverschillen, de één loopt als een DCI-member, dan ander loopt als een zoutzak. Respect voor de dames in hun fleurige, gele pakjes, dat zag er heeeel zomers en dus koud uit. Ook voor Con Spirito geldt: dat kan alleen maar beter worden dus kijk ik uit naar de volgende ontmoetingen. Over de Rijnmondband kan ik kort zijn. Naar de show moet je niet kijken, maar de muziek? Heerlijk gewoon, goede muzikanten, het publiek leeft weer helemaal op en terecht.

En dan Jubal. Ik vond het dus niet best in Zoetermeer. Het tempo ligt veel te laag, die overgangen met wazige drum-ritmetjes zijn veel te langdradig en ik vind het te fragmentarisch allemaal. Ik lees dat de show nu in de grondverf staat, dat klopt. Maar ik vrees dat er nog een laagje grondverf overheen moet en dan twee tot drie keer lakken, dan komt het best goed. Als het gaat werken met die klokken en radars, dan wordt het iets heel bijzonders, maar ik vrees dat dat nog wel even gaat duren. Het publiek keek de ogen uit, maar had geen idee waar ze naar aan het kijken waren. Het einde was rommelig waardoor de klokken met horten en stoten tot stilstand kwamen. Sorry, kan er nog niet enthousiast van worden.

Zo, is er nu nog iemand die durft te beweren dat ik alleen maar kritiek heb op andere korpsen en nooit op m’n eigen korps? Mooi, hebben we dat misverstand ook weer uit de wereld geholpen. Maar ik eindig natuurlijk wel positief over het mooie Jubal. Want als alles gaat klikken, als alle beloofde toevoegingen ook daadwerkelijk worden toegevoegd, als, als, als, dan, dan dan….wordt de appel zoet en kan ik weer genieten. Kijkende naar de tijd en het soort evenement is mijn volgende, serieuze ijkpunt Contest Huizen. Lieve Juballertjes, nou niet boos worden hè. Ik zal m’n clubje altijd blijven steunen, ook als ik er iets anders tegen aankijk of mijn zin een keer niet krijg. (Zouden meer ‘Juballers’ moeten doen.) Jubal is de mooiste vereniging die er is en die prijzenkast is nog lang niet vol. Ook al snap ik nu nog helemaal niets van het programma, straks sta ik inderdaad gewoon weer op de banken te gillen. Ik ben wat traag van begrip, dat zal het zijn. Zie het vele trainen maar als sparen: Dan komt die Rolex er wel!

a.p.