Zo, ga er maar eens goed voor zitten. Het is weer tijd voor de jaarlijkse terugblik op het afgelopen jaar. Het is zoals gebruikelijk voorbij gevlogen en we hebben een hoop lollige momenten met elkaar mogen beleven. Jullie zijn van mij gewend om in de laatste AP van het jaar een top-10 voorgeschoteld te krijgen. Nou, die krijgen jullie ook, maar ik ga het wel anders doen dan anders. Ik heb namelijk de laatste jaaroverzichtjes erbij gepakt en het komt vaak op hetzelfde neer. DCE-finals, een reisje naar een warm land, ze scoren steevast hoog en daardoor wordt het allemaal een beetje voorspelbaar. En aan voorspelbaarheid heb ik een broertje dood. Nee, dit jaar kies ik voor de kijkcijfers. Bescheiden als ik ben, heb ik een top tien gemaakt van de meest gelezen columns van het afgelopen jaar en dat komt aardig overeen met de belangrijkste gebeurtenissen uit het afgelopen jaar. Leuk ook om alle reacties nogmaals te lezen.

10. Stekker (2784)

Wat was dat toch een heerlijke discussie, de discussie over de pitversterking. Sommige lezers verweten mij een obessie te hebben voor dit nieuwe fenomeen in de Nederlandse drumcorps-scene. Heb er heel wat woorden aan schoon gemaakt, het was 't waard, anderen werden er moe van en vonden het stomvervelend worden. Ik maakte me druk over het feit dat maar een paar korpsen reageerden op een voorstel om pitversterking in te voeren, en de meesten nog negatief ook. "De meerderheid van een minderheid vindt pitversterking iets gevaarlijks en engs." En dus ging het op basis hiervan niet door. Gelukkig is nu alles anders, heeft DCE deze belachelijke vorm van inspraak overboord gegooid en besloten om pitversterking in 2009 toe te laten.....als testfase. Duizenden euro's investeren om een jaartje te testen? Het moet natuurlijk niet tè makkelijk worden gemaakt.

9. Speaker (2787)

Een column die veel stof deed opwaaien, ging over de gevierde speaker van DCN. Toen ik 'm schreef, wist ik dat er gedoe over zou ontstaan. Meestal neem ik dan gas terug, noem het zelfcensuur, maar in dit geval vond ik dat het moest. Want dit gestuntel kon niet langer. Ik kreeg reacties van mensen die nooit reageerden, maar het nu niet konden laten om mijn opinie te onderschrijven. Dan zal er dus een kern van waarheid in hebben gezeten. Natuurlijk ook weer een hoop moraalridders die vonden dat ik een arme presentator niet zo publiekelijk mag afbranden. Ik zeg dan op mijn beurt: Als je jezelf zo stoer vindt om publieklijk de microfoon te pakken, om vervolgens de avond "op geheel eigen wijze" aan elkaar te praten en zelfs behoorlijk te domineren, dan moet je niet piepen als je daar iets over hoort. Hoge bomen, vangen veel wind. En nou nooit meer doen! (Ik ben benieuwd, weddenschapje?)

8. Stapjes in Schoonhoven (2801)

Het was ouderwets genieten op die druilerige zaterdagavond in mei, een heerlijke taptoe waar ik eens lekker voor ging staan (zitten is niet mijn sterkste kant). En wat me opviel, en later in het seizoen nog veel vaker is opgevallen, zijn die vreselijke stapjes, huppeltjes, dansjes, beweginkjes die te pas en te onpas worden ingezet om een show op te leuken. In mijn ogen schoot die avond Irene Ede volledig door, dat gehuppel begon op m'n lachspieren te werken. "Irene Ede kon er wat van. Dat ging maar door. Best een leuke show, Spaans. Ben gek op Spanje zoals jullie weten. De leiding van het korps is er speciaal voor naar Spanje afgereisd en dat is terug te zien. Ik denk dat ze alleen iets te veel sangriaatjes op hadden, toen ze aan het onderdeel 'stapjes' begonnen."

7. Pitversterking (3445)

Zie nummer 10.

6. Showkorpsendag (3508)

Jaaaa, mensen dat was wat hè, het mega mega mega spektakel van het jaar waar "tout" showkorps Nederland aanwezig was: de Showkorpsendag. Het was ook tevens het best bewaarde geheim van Nederland. Want niemand, maar dan ook werkelijk niemand wist dat er zoiets moois op het programma stond. Aanleiding? Het veertig jarig bestaan van de Stichting Combinatie van Korpsen. Ik vond het een rare dag, de hoge heren zelf vonden het natuurlijk faaaaantastisch! Zeker voor herhaling vatbaar, maar dan voor echte supporters, lekker promoten en iets meer swing d'r in.

5. Geen Koninginnedag (3518)

Voor het eerst in honderd jaar was ik er niet bij op koninginnedag, ik werd die ochtend spontaan ziek. Dat had helemaal niets te maken met de nieuwe show van Jubal overigens. Zoals altijd staan er aan de kant heel veel Jubal-fans en Jubal-critici die na een lang winterseizoen niet kunnen wachten om zich een mening te vormen over het nieuwe programma. Uit de reacties blijkt dat een aantal oud-Juballers maar niet kan wennen aan de continue vernieuwingsdrang van Jubal. Ze constateren een vervreemding tegen wil en dank. Over Jan met de Pet nog maar te zwijgen, die snapt er helemaal geen loempia meer van. Maar gelukkig, het is onderdeel van de jaarlijkse cyclus. Want diezelfde oud-leden stonden op die mooie nazomeravond in Kerkrade weer op de banken de longen uit het lijf te gillen. Het is ieder jaar weer "effe wenne", maar het komt meestal altijd goed.

4. Probleem (3587)

De laatste reguliere column van het jaar is hoog geëndigd. Aanleiding was een gerucht in drumcorpsland dat de DCN finals op dezelfde dag gehouden zouden gaan worden als het Media Muziek Festival in Hilversum. Nou ja, gerucht? Iedereen wist het al, ben er tijdens de DCE finals al door diverse mensen op gewezen en als je een beetje goed de agenda's van de deelnemende korpsen had gecheckt, had je dit "primeurtje" zelf kunnen hebben. De reacties zijn zeer wisselend. "De grote twee" krijgen de schuld en hebben dit met opzet gedaan, het is voor een enkeling zelfs reden zich openlijk uit te roepen tot ex-JubalTrixfan. Als je hierdoor geen fan meer wilt zijn, dan ben je nooit fan geweest. Het blijft een kip en ei discussie waar niemand wijzer van wordt. Maar goed, er wordt nog steeds druk gezocht naar een oplossing en ik denk dat het goed komt! Het leverde in ieder geval 97 (!!!) reacties op.

3. Rondje Nederland (3742)

Aanbeland bij de top-3. Het blijft leuk, mensen uit de tent lokken, want er lopen heel wat lange tenen rond, vooral als het over het eigen clubbie gaat natuurlijk. Iedere keer denk ik weer, ze zullen toch niet wéér happen. En ja hoor, hops de kast op! Het is zoooo makkelijk. In deze column maakte ik een kort rondje door Nederland om te eindigen in mijn geliefde Zeeland. En toen ging het wéér over de pitversterking, ik kon het niet laten. Dit tot woede van korpsen die niet de moeite hadden genomen om op dit voorstel te reageren en tot woede van DCE. En als je moeilijke, zeg maar gerust pijnlijke kwesties blijft aankaarten, dan ben je een kleuter, peuter, zeurpiet of gefrusteerd mannetje. Kan inderdaad best weleens kloppen, niets lekkerder dan zeuren, peuteren, of etteren. Maar gelukkig zijn we alles weer vergeven en vergeten, tis allemaal goed gekomen. Zie ook 10 en 7.

2. Uitlachen (3950)

Vreemd dat deze AP zo hoog is geëndigd, ik heb er geen bijzonder warme gevoelens bij. Het verhaaltje ging over de WAMSB-wedstrijd in het Belgische Roeselaere de Foefelare. Er kwam daar een verkennersbandje het veld oplopen dat zo ongelooflijk vals speelde, dat ik m'n lach al snel niet meer kon inhouden. Verder had Jubal daar een belabberde show, zoals wel vaker gebeurt in het voorseizoen en zoals wel vaker gebeurt op die Wamswie-wedstrijden. Hoogtepuntje was dat we daarna een week naar Italië gingen en daar heb ik letterlijk en figuurlijk wel zeer warme gevoelens bij.

1. De echte uitslag (5804)

Veruit de best gelezen AP-column van het jaar heb ik mede te danken aan de fantastische Engelse vertaling die ergens plotseling opdook. Het verhaal ging over de "in mijn ogen"- rare uitslag van de DCE finals in Kerkrade. De dag was geweldig, prefect georganiseerd en een mooi stadion waar we gelukkig weer terugkeren. Waar ik minder blij mee was, was dus de uitslag en de rare sprongen die de jury aantoonbaar heeft gemaakt. Ik was overigens niet de enige. Daarnaast vond en vind ik Engelse shows niet om te pruimen. En toen brak de pleuris uit. Een lezer vond deze mening zo belangrijk, dat hij besloot een goedkoop vertaalprogrammaatje erop los te laten, zodat heel Engeland kon meegenieten. Dat was lachen. Nou, ik heb het geweten. Jubal stond al op de kaart en daar kon met vlijmscherpe dartpijlen op gegooid worden. Ik ging te ver? Moet je al die reacties op dat maffe Engelse forum nog eens lezen. Het leidde tot een vermakelijk weekje, ook ik blijf me soms verbazen.

En nu op weg naar 2009, waar ik bij voorbaat al weer twee AP-mijlpalen ga bereiken. Namelijk de 200ste column ergens in februari/maart en het vijfjarig bestaan aankomende zomer. Het is soms moelijk (want zo groot is ons wereldje nou ook weer niet), maar ik zal blijven proberen jullie te bedienen van vermakelijke stukjes leesvoer. Een dikke, vette proost op het nieuwe jaar, PROOOOOOOST!!!!!! En ik proost met iedereen! Wèl met echte champagne hé, dan is de kater niet zo groot.

a.p.