De maand der maanden is aangebroken, het aftellen is begonnen. De DCN-finals en als klap op de vuurpijl de DCE-finals staan op het punt te beginnen. We gaan ervoor, we gaan knallen! Tromgeroffel, trompetgeschal, de vlaggen in top, de champagne ligt koud. Hebben we er een beetje zin in? Jaaaaaa, roepen we allemaal in koor! ..alhoewel? Ik heb nog niet echt het idee dat het drumcorpswereldje op stoom is geraakt ? "Jongens, wakker worden, de zomer is voorbij!!!!" Dit is die maand waarvoor we het ieder jaar weer doen, waarvoor wij ieder jaar in de stromende regen staan te repeteren. (Wij? Jullie bedoel ik natuurlijk!) Nergens, zowel visueel als virtueel, kan ik enige nervositeit bespeuren. Misschien heb ik het helemaal mis en bruist en bloeit het wél, maar dan op plaatsen waar ik het bestaan niet van weet.

Ik merk het ook aan mijzelf. Ik probeer mezelf met bovenstaande kreten een beetje op te peppen. Maar eerlijk gezegd? Ik was de DCN-finals zelfs bijna vergeten!!! Najaaaaa. Had al bijna toegezegd naar een gezellig verjaardagsfeestje te gaan, kom ik er gelukkig net op tijd achter dat dat dè dag is van de DCN-finals. Niet doorvertellen hé? Geen verjaardagsfeestje dus, maar aanstaande zaterdag gewoon op de bakfiets naar het prrrachtige FC Dordrecht stadion. Want daar gaat het gebeuren, nu ik weer weet dat het evenement bestaat, kan ik niet wachten.

Ben benieuwd naar de Juliana's die op kamp zijn geweest en zelfs een echte Amerikaanse instructeur hebben ingehuurd! Een echte Amerikaan! Ze zijn zelf vol lof over het kamp, het was in één woord: WOW! Ze vinden zichzelf "gewoon goed", dus ik ben zeer benieuwd. Een aantal dingen veranderd, zoals dat traditioneel ook hoort, en veel gecleaned natuurlijk. Ze voelen het, ze ruiken het, ze gaan ervoor! Ben ook zeer benieuwd naar Beatrix, die na alle hoezee-verhalen uit Amerika het nu live kunnen laten zien aan het kritische drumcorpspubliek in het hol van de leeuw. (Had ik het al gehad over de titanenstrijd?) Nou het lijkt me duidelijk: "het beste Beatrix ooit" (volgens de eigen site) krijgen we zaterdag te zien. Het kampioenschap ligt voor het oprapen, inkoppen en naar huis. Het begint ééntonig te raken, maar ook de Federatieband, sorry FB, heeft een veelbelovend camp achter de rug. Het vierde camp alweer en er komt nog een vijfde camp aan. "Hoe meer camps, hoe beter", zeg ik altijd maar.

En dan Jubal, die gaan ook als een speer! Ook Jubal heeft een repetitieweekend gehouden en ik kon de runtrough in Zuid-Spanje horen! WOW!!!! Dit gaat wat worden, al die hurricanes van de afgelopen tijd waren een voorbode, Jubal is op hol geslagen, op ramkoers en gaat vriend en vijand verbazen met een spec-ta-cu-lai-re topproductie. Iedereen die ik spreek komt woorden tekort om dit stukje top-entertainment te omschrijven. Het leuke is dat niet alleen de buitenwacht zeer te spreken is over Jubal, maar we vinden vooral onszelf echt helemaal geweldig. Dus ook dat zit helemaal op één lijn.

Kortom, we gaan de komende weken alleen maar topshows zien. En dan heb ik het nog niet eens gehad over onze Engelse vrienden die zich in alle rust aan de andere kant van het kanaal voorbereiden zoals alleen Engelsen zich kunnen voorbereiden. Ik heb er dus zin in. Toch is er iets wat knaagt. De Bea-burger is niet meer. Het culinaire, maagzuurverhogende hoogtepuntje na een dagje drumcorps. Die mag dus niet meer. Er is door FC Dordrecht een streng verbod ingesteld om te bakken op het parkeerterrein en het is nog strengerderder verboden om het vervolgens "aan derden" te verkopen. Ik vrees dat dit in Kerkrade wel hetzelfde zal zijn. Zal wel iets met inkomstenderving en vergunningen te maken hebben. Ik vind het ronduit een schande! Wie troost opperbakker Hans en al z'n collega's? Ik vind het gemeend jammer, want ik vond het altijd erg leuk om op de parkinglot al die geïmproviseerde keukens te zien verrijzen. Ook die traditie wordt de das omgedaan. Misschien nog suggesties voor een ludieke protestactie?

Ach, ik sla me er wel doorheen. Misschien heb ik na afloop helemaal nergens zin meer in. Ga er natuurlijk helemaal niet van uit, maar je moet overal rekening mee houden. Eén troost: uiteindelijk heeft de jury het altijd gedaan.

a.p.