Nou, Oranje ligt eruit, een gevalletje van vroeg pieken, zullen we maar zeggen. Ik hoop dat ons eigen oranje dit niet zal overkomen. Aan de andere kant, die blauwen liggen er ook uit, dus dat geeft de burger weer wat moed. Voordeel is nu wel dat al die oranje prullaria voor dumpprijzen worden afgedankt en dat is weer leuk voor de boosterstand. Tot zover de voetbal, ik haat voetbal tot in m?n allerdiepste poriën dus ik wil er verder geen woord meer aan vuil maken.

Nee, ik wil het ergens anders over hebben. Kunnen jullie je nog herinneren dat ik een paar columns geleden zo negatief was over het voortbestaan van onze mooie hobby drumcorps? Ik deed zelfs een oproep aan korpsen om zich vooral om te vormen tot de drumcorps-stijl. Want de huidige competitie met slechts vier Nederlandse deelnemers is te triest voor woorden. Join the club! Puur eigen belang dus, maar wat lees ik tot mijn grote plezier? De traditionele korpsen stappen inderdaad "en masse" over en gaan "veramerikaniseren", zoals de kritikasten het noemen.

De aanleiding zijn diverse verhalen en columns over de verandering van traditionele korpsen. Mensen uit het wereldje zien dat steeds meer muziekkorpsen invloeden uit met name de VS overnemen. "De Hollandse stijl is nu zo langzamerhand aan het uitsterven door alle ontwikkelingen binnen de showwereld", is een van de angstige reacties. Anderen noemen het een modeverschijnsel, sommigen wijzen met het beschuldigende vingertje richting het WMC. (U weet wel, dat evenement in Kerkrade waar niemand meer van weet hoe het nou precies zit.) Zij introduceerden namelijk in 2005 het fenomeen General Effect en iedereen moest er aan geloven. Front Facing, thema-shows, choreografie, front-percussion, allemaal effecten die nu zijn terug te zien bij korpsen die voorheen niet verder kwamen dan een blokje lopen op een veld, het liefst aan de kant waar het publiek niet zat.

En als klap op de vuurpijl hadden we daar in één keer de Van Limburg Stirum band die het Nationaal Kampioenschap in Assen won. Heel toevallig, of toch niet, heeft dit korps het roer omgegooid, meer in de richting van dat Amerikaanse gedoe. Volgens aan aantal discuzeurders kickt de jury hierop en dus winnen ze. Het publiek zou er niets van begrijpen. Amerikaans is niet publieksvriendelijk, marsen willen we, we willen marsen!!!

Laat ik ook eens een zwengel aan deze discussie geven. Wat mij als eerste erg tegen de borst stuit, is het idee dat veramerikanisering vies of slecht is. Ik ben een groot fan van Amerika, dus voor mij is veramerikanisering geweldig! Van hamburgers tot Ralph Lauren, van SUV?s tot wolkenkrabbers en niet te vergeten die overheerlijke Budweisers (light); ik vind het allemaal even fantastisch. Tuurlijk is niet alles toppiejoppie in het land der onbegrensde mogelijkheden, maar elk land gaat wel eens ergens de fout in (oranje?). In Amerika weten ze wat "show maken" is, het werkt aanstekelijk en de invloeden komen al tientallen jaren de oceaan over. Kennelijk zijn ze nu pas aangekomen bij de traditionele korpsen in Nederland. Drumcorps brengt snelheid, spektakel, verjonging, vernieuwing en themashows die nou eens verder gaan dan al dat Abba-getrut. Tuurlijk, het moet wél goed worden uitgevoerd, anders is drumcorps niet om aan te zien. Maar één ding staat voor mij als een paal boven water. Als er korpsen zijn die willen veramerikaniseren juich ik dat alleen maar toe. Het geeft aan dat deze korpsen nadenken over vernieuwing, je kan immers niet blijven doorhobbelen met dezelfde riedel? straks zijn ze echt bejaard.

Opvallend is dat Jubal en Beatrix worden gevrijwaard van alle kritiek. Dit zijn de korpsen die al deze "foute" invloeden al jaren gebruiken (om over de pitversterking nog maar te zwijgen), maar kennelijk is dat niet erg. 'Zij doen het al zo lang, dus dan mag het." Een raar argument, want heel lang geleden is er ook een moment geweest dat de fluitjes op de brandstapel werden gegooid en werd overgestapt op frontfacing bugles. Dat was toen ook een revolutie! Waarom zou nu geen enkel korps revolutionaire veranderingen mogen doorvoren. Omdat de eigen identiteit verloren gaat? Flauwekul. Mèt fluitjes had Jubal een eigen identiteit en volgens mij hebben we die nu nog steeds.

Het is goed om constant bezig te zijn met de toekomst. Je kan ook je kop in het zand steken en blijven roepen dat alles moet blijven zoals het nu is. Nou, daar zijn we in de hele wereld nog nooit één steek verder mee gekomen. Als korpsen vernieuwen, kunnen we misschien ook eens afrekenen met dat suffige imago (ThinkYoung?) en worden de taptoes ook wat swingerder. Want geef nou eerlijk toe, de gemiddelde leeftijd is bij Jubal 19 (!!!), maar als we op een taptoe spelen, ligt de leeftijd van het publiek gemiddeld vier keer zo hoog. Dat is toch niet gezond. En dan zitten al die blauwe permanentjes nog met hun vingers in de oren ook (of ze houden hun toupetjes vast). Het klinkt hard (nu figuurlijk), maar aan deze leeftijdsopbouw zie je duidelijk dat het gaat uitsterven, dat zag je ook met klederdracht. Het moet anders, kijk naar Taptoe Leeuwarden, dat is al een halve musical/theater/dans/licht-show... en vol zit het, ook met jongeren! Als korpsen dan ook nog eens gaan verfrissen krijgen we een fantastische doorstart.

Dussss, niets en niemand houdt de veramerikanisering tegen en dat is maar goed ook! En doe vooral ook geen poging om het tegen te houden. Het gaat zoals het gaat. Soms slaat het ook door, dat zie je nu met DCI. Maar ook daar komt een moment dat het weer een andere kant opgaat. Mooi toch, het zijn fases in het leven, trends, periodes, ontwikkelingen. Doe niet zo krampachtig en laat het gebeuren. Korpsen mogen nog altijd zelf bepalen wat ze doen. Slaat het niet aan, dan komen ze daar vanzelf wel een keertje achter.

Oh ja, nog één dingetje voor de 'traditionelen' onder ons: het is niet drumcore, maar drumcorps! Een hardnekkige fout. Wie dit nog één keer schrijft moet verplicht tien marsen in het FC Dordrecht stadion lopen, weer zonder publiek. Of een uur front facing lopen met de zwaarste toeter die we hebben, je mag kiezen.

a.p.