Verkenners in The States

20 april 2008

AP

Ik heb de Amerika-vibe weer helemaal te pakken. Ben gek op Amerika! En nu lees ik met groot plezier de verhalen van de Maastrichtse Verkenners Band. Deze mazzelaars zitten namelijk op dit moment in de Verenigde Staten voor diverse optredens. Zij wel! Het is ze natuurlijk van harte gegund. De Maastrichtse Verkenners Band is een club waar ik tot nu toe eerlijk gezegd weinig oog voor had. Weleens tegen gekomen op “taptoe weet ik veel,” maar daar blijft het wel bij. Het meest opvallende vind ik het uniform: een typische padvinderoutfit mét korte broek en opgetrokken sokken, leuk hoedje erbij, klaar! Een beetje maf (beetje veel) vind ik het wel, maar smaken verschillen waarschijnlijk. Ons uniform, zwarte strakke broek met hoog jasje, valt ook niet bij iedereen in de smaak.

Maar goed, met korte broek en opgetrokken sokken zitten de jongens en meisjes van de Verkennersband wél in Amerika. Zij wel! Ik word lekker gemaakt met leuke foto’s, verhaaltjes en zelfs filmpjes over het avontuur. De reis is redelijk overzichtelijk en duurt zo’n tien dagen. De Limburgers hebben de reis van hun leven. Ze verzorgen diverse optredens tijdens het prestigieuze Azalea festival in Norfolk, Virginia. De Marinierskapel is er ook, fijne jongens! Ik ben niet zo thuis in dat wereldje, maar het schijnt het grootste culturele muziekfestival van Amerika te zijn. Er komen tienduizenden mensen op af. Ik zeg: DCI eat your heart out! Verder wordt er gespeeld op vliegdekschepen en krijgen ze rondleidingen over het gigantische militaire terrein. Als klap op de vuurpijl mogen de Limburgers ook nog een paar dagen los gaan in New York. De dollar staat megalaag dus shoppen maar. (Let op: maximaal vier I-phones per persoon!)

Wat is internet toch een geweldig medium. Ik vind het al gezellig om te lezen, laat staan de papa's en mama’s van de Limburgse verkenners. Die zijn natuurlijk niet achter hun pc vandaan te slaan. Ze lezen over de spannende vliegreis (de vliegtuighap valt slecht bij de verkenners), het weinige slapen en nog meer slecht eten (hotdogs als ontbijt, prima toch?) In geuren en kleuren worden we bijgepraat op de speciale usa site. Ook de filmpjes zijn ronduit hilarisch. In het Engels mét Limburgs accent worden ranzige Subway broodjes besteld. Maar ik zie ook verkenners een groenteboer binnenlopen. Nooit geweten dat ze groente en fruit verkopen in Amerika? Verder wordt de mars getraind en een bezoekje aan het strand mag niet ontbreken. Beelden van optredens, dé reden om naar Amerika te gaan, heb ik nog niet gezien, maar dat zal nog wel komen.

Als ik dit allemaal zo in me opneem, dan denk ik direct met groot plezier terug aan onze trip door de USA, alweer twee jaar geleden. Natuurlijk heel anders van opzet, maar in essentie komt het op hetzelfde neer. Als de Verkennersband straks weer in het veilige Nederland is, is het slechts aftellen tot de volgende club vertrekt naar de States. Onze collega’s uit Hilversum zijn ook van plan om met dagelijkse updates te komen van hun avonturen. Ik verheug me erop. Uit ervaring weet ik wat voor een hels karwei dat is, maar je ziet het; het is de moeite waard… voor iedereen. Kortom; die Amerika-vibe zal nog wel effe blijven vibreren.

En wij dan? Zijn wij over een paar jaar weer aan de beurt om een geweldige reis naar Amerika te maken, om vervolgens iedereen via het internet lekker te maken?! Ik hoop van wel. Het begint langzaam weer te kriebelen bij deze en gene. Mijn tip; volg alle sites van verenigingen die naar The States gaan en je krijgt weer volledig de smaak te pakken. Jubal móet gewoon weer naar Amerika!

a.p.