De DCE finals worden dit jaar niet in Rotterdam gehouden. De vlag kan uit. Ik zeg: driewerf hoera! Hoera, hoera, hoera! Eind september hoeven we gelukkig niet meer naar de meest depressieve plek van Nederland, zoniet van Europa, voor mijn part van de wereld. Grijs, grauw, beton, asfalt, dat waren voor mij de belangrijkste kenmerken van de omgeving rond het Sparta-stadion. Ik heb me hier nooit thuis gevoeld. Op de dag dat dit mooie nieuws bekend werd gemaakt, reed ik toevallig weer eens langs dat stadion. Vriendelijk gezwaaid. Dag Sparta, tot nooit!
De jeugd in de omgeving zag de DCE-finals als een uitje en gebruikte die dag om bijvoorbeeld eens ongevraagd de truck van binnen te bekijken. Zodra de avond viel werden de boosterstands in allerijl opgeruimd om het proletarisch winkelen tegen te gaan. Onze helden van de politie hadden daar uiteraard geen oog voor, wél voor dat blikje bier dat een paar leden na een dag hard werken en presteren begonnen te nuttigen. Een alcoholverbod, direct weggooien, was de strenge boodschap. Behoorlijk repeteren in de omgeving was lastig, de warming-up vond plaats onder een inspirerende, betonnen fly-over met links en rechts scheurende, bonkende en stampende foute auto’s.
Maaarrrr zeiden de voorstanders van deze locatie altijd; “Oké, de omgeving is dan misschien niet ideaal, het stadion zelf is fantaaaastisch!!!!” Ook daar ben ik het altijd volledig mee oneens geweest. Ik vond dat de hoofdtribune maar een rare indeling had. Ten eerste was ‘ie veel te laag en de zitmogelijkheden waren beperkt door allerlei plateau’s, trappen, glazen deurtjes, skyboxen en doorgangen. Hierdoor leek de tribune altijd half leeg. Ik hunker naar een hoge tribune die helemaal volstaat met kuipstoeltjes, waardoor het ook helemaal volgepakt op elkaar zit bij de optredens, veel beter voor de sfeer. Het uitzicht vanaf de hoofdtribune was het historische “Kasteel”. Tja, wees nou eerlijk, zo bijzonder was dit gebouwtje nou ook weer niet. Het veld lag er wel strak bij, dat dan weer wel.
Kortom: blij dat we er weg zijn, maar waarom eigenlijk? De voetballertjes –lees nieuwe technische staf- zijn bang dat die mallotige muzikanten hun heilige gras vertrappen en dus komt er een eind aan de “fantastische” nee, “geweldige” nee, “fabuleuze” samenwerking tussen DCE en Sparta. Ik heb weinig verstand van voetbal en dat wil ik graag zo houden, maar ik snap vrij weinig van dit argument. Die voetbalschoenen hebben toch dikke, vette noppen die een veld volledig omploegen? Komen wij op onze gladde, plastic muzikantenschoentjes aan. Maar goed, misschien hebben ze zelf het veld wel extra hard nodig voor trainingen, want ik heb begrepen dat ze er niet zo heel goed voor staan in de competitie. Dat betekent ook minder inkomsten, een dagje verhuren biedt uitkomst, maar kennelijk zet dat geen zoden aan de dijk
Rotterdam vond Drumcorps Rocks the Town geweldig! Ik denk dat de gemeente er ook echt alles aan heeft gedaan om dit fantastische evenement voor de stad te behouden, NOT! Dussss, op zoek naar een nieuwe locatie. DCE succes, want dit is volgens mij de meest moeilijke taak die DCE heeft. Wat lijkt me dat een hondenbaan om al die foute voetbalmanagers te bezoeken en te smeken of ze alsjeblieft hun stadion willen verhuren. En dan de kenmerken voor een goed drumcorps-stadion. Niet te groot, niet te klein, niet te duur, voldoende repetitieruimte in de omgeving, beetje centraal gelegen… ga er maar aanstaan. Ik weet zeker dat alle stadion van Nederland al de revue zijn gepasseerd op het kantoor van DCE.
Persoonlijk was ik wel fan van het NAC-stadion in Breda, daar is eens een mooi evenement georganiseerd met de Blue Devils. Een paar jaar later waren de Blue Devils in Kortrijk, geweldige tribune, maar de omgeving was misschien nog wel depressiever dan in Rotterdam. Het Goffert in Nijmegen heb ik goede herinneringen aan, net als ADO in het Zuiderpark, maar dat stadion ligt al tegen de vlakte. De Kuip, de Arena, het Philips-Stadion, het Gelredome zijn allemaal veel te groot en te duur. Misschien AZ, Roda JC, Heerenveen, het nieuwe ADO??? Ach, we zullen het binnenkort horen, alles beter dan Sparta. En als het niet lukt, kunnen we altijd nog terecht bij het barmhartige FC Dordrecht, daar staat de deur van de herberg altijd open. Vrolijk Pasen (oh nee, dat was een kerstverhaaltje…)
a.p.