Toen ik de afgelopen week toevallig op een ochtendje door Katwijk liep, wist ik niet wat ik zag. Overal vlaggen, tuinen waren versierd, muziek uit de luidsprekers. Ik dacht nog; ze zijn iets te vroeg voor Koninginnedag, maar dat was het dus niet. Plotseling komt een vrouw wat nors naar mij toegelopen: “Bent u die jongen van……. die column”. Hoogst verbaasd kan ik alleen maar beamen dat ik inderdaad die jongen van die column ben. Ik wordt belerend toegesproken: waarom ik nog steeds geen aandacht heb besteed aan deze fantastische gebeurtenis. Voorzichtig vraag ik welke gebeurtenis ik heb gemist. En dan komt het hoge woord eruit: Katwijk is uitgeroepen tot dorp met de “beste taptoe van het jaar”. Hoezee!!!! De “Taptoe van het Jaar-bokaal” (jaja, hij bestaat) is inmiddels uitgereikt aan DVS, dat is namelijk de vereniging die deze taptoe organiseert. Inderdaad, een mooie taptoe. Met Jubal zijn we er ook wel eens geweest. Volgens mij was het toen nog op een militair vliegveld. Een bijzondere ambiance en een zeer enthousiast publiek, verder blijft het voor mij één van de honderden taptoes die ik in m’n leven heb meegemaakt. Inmiddels verplaatst naar het plaatselijke sportpark, is Katwijk nu dus voor het eerst in de geschiedenis het Taptoe-Mekka van Nederland. Bijna duizend mensen (iets minder dan de twee miljoen pelgrims in het échte Mekka) hebben op de website van Korpsmuziek op deze taptoe gestemd. Wat een sensatie, want de jaren daarvoor werd steevast de galmtaptoe in Leeuwarden uitgeroepen tot beste taptoe van het land. Maar goed, waar wil ik naartoe. Ik zou zo graag willen weten waarom deze taptoe de beste van het land is. Ik zoek me rot, maar veel verder dan een “prachtig deelnemersveld” en “publieke gemakken” kom ik niet. Wat me ook niet geheel duidelijk wordt, is vanuit welk oogpunt wordt gekeken. Die van de muzikant, of die van de bezoeker. Daar zit namelijk nogal een verschil tussen. Geef me tien consumptiebonnen, een lekker dineetje en een strak veldje bij een lekker temperatuurtje, en ik vind het al snel de beste taptoe. Maar misschien ben je samen met het plaatselijke suffertje wel de enige deelnemer, kijk… dan is er voor het publiek weer geen bal aan. Ik heb nogal een hekel aan wachten: en ik heb in m’n Jubal-carrière heel wat uurtjes moeten wachten. In tochtige steegjes, in muffe kleedkamers of regenachtige pleinen. Maar misschien zit het publiek wel lekker overdekt en geniet van de ene topper na de andere. Voor mij een waardeloze taptoe, voor het publiek een toppertje. Lichteffecten, nog zo’n voorbeeld. Voor het publiek fantastisch, voor leden op het veld vaak een ramp: je ziet niks en wordt verblind door megaspots. Is het een aanvulling of juist irritant? Een goede organisatie wordt ook nog aangegeven als belangrijk criteria voor de beste taptoe. Tja, maar een goede organisatie is vaak ook een strakke, strenge organisatie. Fijn voor het publiek, soms zeer vervelend voor deelnemers. Want dan krijgen we mannen met hesjes en walkietalkies die de opdracht hebben gekregen om niemand door te laten, zelfs niet de artiesten, wij dus. Kortom, wat is een goede organisatie? Sommige taptoes springen er bij mij uit: Ik vind de Media Stad Taptoe altijd bere-gezellig. Lekker een biertje drinken, bijpraten met tientallen bekenden en op de achtergrond hoor je een korps lekker z’n showtje blazen. Pas als Trix of Jubal aan de beurt is, houden we even onze mond. Eigenlijk kan dat niet, maar ja, ieder jaar draait het daar toch weer op uit. Heel veel mensen ergeren zich er kapot aan en geven de organisatie de schuld. De organisatie pakt dat ge-ouweneel vervolgens aan. Weg sfeer, denk ik dan.

Ik wil hiermee aangeven dat iedereen een taptoe op z’n eigen manier beleeft. Daarom pleit ik voor categorieën bij de 2006-verkiezing. Dan weet je precies waar je aan toe bent. Niet meer alleen “de taptoe van het jaar”, maar bijvoorbeeld ook de meest-beschonken-taptoe, het enthousiaste-publiek-taptoe, de-mooiste-guard-dames-taptoe en vul verder maar in. Nog leuker wordt het als we de slechtste taptoe, meest valse taptoe of de lege-tribune-taptoe van het jaar gaan zoeken. Korpsmuziek, doe er wat mee! Of niet, ook goed.

A.P.