Het einde van het jaar nadert, de verwarring slaat toe. Weer een jaar voorbij, word ik te oud voor onze hobby? Ik begin steeds minder dingen te begrijpen. Drum Corps Nederland: het werd onlangs speciaal voor de Nederlandse korpsen opgericht en met trots wordt aangekondigd dat de eerste “buitenlandse topper”zich al heeft aangemeld. Gooi het maar in mijn pet. Hé, weer een nieuwe arrangeursgroep. Ben ik nou gek, of lijkt het er onderhand op dat er meer arrangeursgroepjes zijn dan spelende leden bij de korpsen. En is het werkelijk waar dat er nu al mensen zijn die weten wie de DCE finals van 2006 gaat winnen? Ja, dat is werkelijk waar. Ik verklaar ze voor gek, of misschien begrijp ik het gewoon niet meer. Verwarring over de finals, wat zijn de échte finals, die van DCN of die van DCE, twee weken later. We kunnen kiezen. Een ding weet ik zeker, of misschien toch weer niet, de DCN-winnaar is niet een grootse winnaar, want de winnaar van de DCE finals 2005 doet niet mee aan de DCN finals. Niet omdat ze niet-Nederlands zijn, maar omdat ze gewoon een commercieel optreden hebben. Snappen jullie het nog? Lees het anders gewoon nog een keer. Is het allemaal niet te veel van het goede, al die finaltjes, krijgen we ook nog DCI erbij in 2006; het wordt bijna een dagtaak om aan alle competities mee te doen. Gelukkig is het WMC pas over vier jaar. Nog zo’n verwarrende ontwikkeling: iedereen organiseert tegenwoordig open-dagen, open-weekenden of open-weken. Niet aan te slepen die open-dagen: elke repetitie is onderhand een open-dag. En dan al die clinics, de ene Amerikaan heeft z’n zakken nog niet gevuld of andere komt er alweer weer aan. We blijven kiezen. Met z’n allen in een muffe sporthal en met open mond aanbidden. Met bosjes worden de clinics georganiseerd, waar moet ik naartoe? Ik blijf kiezen. Ik weet het allemaal niet meer, vind ik mijn rustpunt op internet? Nee, ook niet meer.... Daar winnen interessante bloggers met de dag meer terrein. Moet ik ook zo’n blog starten? Ik twijfel, toch maar niet... Tjongejonge, ik weet het allemaal niet meer.... Even rust, even met beide benen op de grond, want jullie denken nu vast dat ik óf overspannen ben óf dronken. Geen van beide is waar. Ik meen serieus dat ik sommige ontwikkelingen op drumcorps-gebied nogal verwarrend vind op dit moment. Maar zo aan het einde van het jaar moet je proberen het beste eruit te halen. De positieve conclusie is dat drumcorps in Nederland leeft als nooit tevoren. De verwarring waar ik jullie mee confronteer is positief uit te leggen! Jarenlang konden we niet kiezen uit vele clinics, omdat er geen clinics werden gehouden. Jarenlang konden we niet kiezen uit diverse finals, omdat er geen fatsoenlijke finals waren. Arrangeurgroepjes waren er niet, er waren nauwelijks drumcorps over. En nu worden we overspoeld met al dat moois. Keuzes maken; het blijft moelijk, maar het is wél een luxe Laten we hopen dat we volgend jaar opnieuw moeten kiezen uit al het fraais dat drumcorps te bieden heeft. Verwarrend? Misschien, maar als je het écht niet meer weet, kan je altijd nog terecht bij je oude, vertrouwde A.P. Daar is er maar één van. A.P. p.s. Volgende week de top 10 van 2005