Nog nooit was ik er geweest, en dat wilde ik graag zo houden. Maar eens moest de eerste keer zijn. En m’n vrouw wilde zoooo graag, dus stapte ik in de bus naar.... de kerstmarkt in Aken. Natuurlijk niet zomaar, nee de bus was voornamelijk bezet door Juballers die onderdeel uitmaakte van het kerstensemble. Dat was de reden om de kerstmarkt in Aken te bezoeken, alweer een paar jaar geleden. De overige plaatsen waren voor supporters die er, net als de leden overigens, vanwege de kou uitzagen als dichtgepakte Michelin-mannetjes. Op m’n werk natuurlijk niets gezegd, want zo’n kerstmarkt is not done. Dat is alleen voor busladingen grijze dakduiven die tassen vol laden met goedkope kerstprullaria. Eén maal aangekomen in Aken klopte dat beeld behoorlijk. Want de Jubal-bus werd door een parkeerwachter keurig naar de bussenparkeerplaats geloodst. En inderdaad: in die duizenden andere bussen zaten alleen maar bejaarden, die bij het uitstappen direct begonnen te mopperen over het koude weer. De moed was me dus behoorlijk in de schoenen gezakt. Wat doe ik hier!!! Aangekomen in het centrum zag ik inderdaad al die kraampjes met rommel, vette en zoete meuk. En om me heen hoor ik alleen maar Duits, brrrrrrr, en nog koud ook! Terwijl het kerstensemble zich opsteld besluiten we met een groepje supporters maar even een glühweintje te drinken: warme, zoete, rode wijn. Kijk, daar knappen we van op, de stenen mok mogen we houden (voor vijf euro) en daarna hoeven we de beker alleen maar te laten vullen. Het kerstenemble zet Rudolph the Red nosed Reindeer in en uit alle gaten en hoeken van het slaperige Aken stromen mensen toe. Hé, dit hebben we nog nooit gehoord? Inmiddels is het plaatselijke orkestje van het Leger des Heils maar een paar straten verder gaan staan en wij..... nemen ons tweede glühweintje, het is inmiddels twee uur ’s middags. De reacties op het kerstensemble zijn overweldigend, zelfs de ouderen die normaal direct naar hun oren grijpen, staan volop mee te swingen. Er komt steeds meer geld in de koffer en de sfeer zit er goed in. Ze wandelen van het ene plein, naar het andere en tussendoor wordt er wat gegeten en gedronken. Ik besluit om een glühweintje te bestellen, want ook supporters hebben het door het koude weer, erg zwaar natuurlijk. Langzamerhand begint het te schemeren, de lichtjes gaan aan. Wat een sfeer, wat een gezelligheid. Na mijn negende glühweintje vraag ik de dans aan een alleraardigste dame van –ik schat- tachtig jaar oud. Stille nacht, heilige nacht in een foxtrotje, heeeerlijk. Ook de jongeren hebben de kerstmarkt ontdekt en ook zij verbazen zich over de verfrissende arrangementen. Het Leger des Heils is in geen velden of wegen meer te bekennen. Nog één rondje muziek, een mooie aanleiding voor ons om nog maar een rondje glühwein te bestellen. Nummer ...... ik ben de tel kwijt. Lallend, hossend, lachend deinen we over de kerstmarkt in Aken. Ik heb nog nooit zo’n leuke dag gehad.... A.P.