Voetbal

08 maart 2005

AP

Drumcorps en voetbal, in mijn ogen gaat het niet samen. Mijn gewaardeerde collega DIN weet altijd aardige parallellen te trekken, maar ik kan ze nauwelijks ontdekken. Ja, contesten worden gehouden op een voetbalveld, verder kom ik niet echt. Ik zie vooral grote verschillen. Als ik vroeger ergens een hekel aan had, was het wel een optreden verzorgen in de pauze van een voetbalwedstrijd. Vreselijk met de grote V. Op tweede pinksterdag bijvoorbeeld, jarenlang gingen we dan met Jubal naar (als ik me niet vergis) Strijen of zo’n ander verlaten dorp in de polder. Wat vond ik dat erg. Oke, de organisatie van het jaarlijkse voetbaltoernooi vond het allemaal prachtig, maar de voetballers en het publiek, die haalden hun neus ervoor op.

Je was daar ook totaal niet op je plek. Een soort operazanger op een houseparty (bestaat dat nog?) of een balletdanser bij een boerenschuur-feest. Ze snappen het niet, dat is niet erg, maar ze doen vooral ook geen poging om het te snappen. Ja, de guard dat willen ze wél snappen, dat zijn lekkere wijven. Maar wat moeten zij met al die gasten in die strakke zwarte broeken en die pluimen op hun kop, dat zijn toch allemaal homo’s? Het denkniveau gaat helaas niet verder en dat geldt dan automatisch ook voor het muziekniveau. Als de zoveelse Hazes-kraker op de stadion-speaker wordt afgebroken voor een live show van Jubal is er weinig begrip. Ik geef toe, de overgang van de Vlieger naar Variations in Jazz is wat groot, maar hou dan op z’n minst je mond.

En dan die voetballers. Bij de DCE-finals in Den Haag heb ik me er ook zo aan geërgerd. Huur je voor veel geld een stadion, lopen in één keer van die verveelde voetballers door je beeld. Nonchalant kijken ze uit hun ogen, vragen zich hardop af wat hier aan de hand is, beginnen te wijzen en te lachen. Wederom vreselijk met de grote V.

En wat lees ik nu ergens: DCE mag het ADO stadion niet meer huren, omdat de nieuwe trainer vindt dat het stadion alleen nog maar gebruikt mag worden voor de hoofdactiviteit: voetbal. Wellicht is het een gerucht, maar mag ik de trainer erop wijzen dat dat duffe spelletje voor een groot deel wordt gefinancierd van onze belastingcenten. Sterker nog: ik denk dat ADO met z’n stadionnetje allang niet meer had bestaan als de gemeente Den Haag niet keer op keer financieel was bijgesprongen. En dan mogen wij er niet meer in, zelfs niet voor die woekerprijzen die er al jaren voor worden gevraagd?

Ik zeg: het hoeft al niet meer. Ik zou uitwijken naar het Roda stadion in Kerkrade. Ligt voor Drum Corps Europe lekker centraal in Europa en daar zijn muziekverenigingen wel welkom; het WMC huurt het vier weken aan een stuk. Maar goed, ik begrijp dat we op korte termijn krijgen te horen waar de DCE-finals worden gehouden.

Muziekverenigingen zijn overigens nog wel goed genoeg om het Wilhelmus te komen spelen. Maar wat heb je daar aan? Voetballers mompelen een beetje mee, het publiek loopt vier maten voor en thuis voor de buis wordt nog even snel een biertje gehaald voor de wedstrijd. Kortom; weinig eer aan te behalen.

In zekere zin vormt voetbal ook een bedreiging. Hebben we weer wat nieuwe leden bij de club, worden ze door vriendjes over gehaald om toch maar naar de voetbal te gaan. Dat is allemaal veel stoerder. Als je een beetje zwak in je schoenen staat, maak je de overstap want anders tel je op school niet meer mee. Ik denk dat iedereen dit wel herkent van vroeger of misschien wel van nu. Ik zou niet weten hoe je het moet veranderen en óf je het wel moet veranderen. Ieder z’n hobby. Je in de stromende regen op een zaterdagochtend op een voetbalveld laten uitschelden door een groepje aso-ouders? Ik lig liever aan een zwembad in Modena.

a.p.